for 13born

မနက္ၿဖန္ဆိုရင္ က်ေနာ့္ေမြးေန႔ပါ။ ဗိုလ္ခ်ဴပ္နဲ႔ ေမြးရက္တူပါတာကုိ က်ေနာ္ဂုဏ္ယူမဆံုးပါဘူး။
ဒါေၾကာင့္ အမွတ္တရ အေနနဲ႔ ဒီပိို႔စ္ေလး တင္လုိက္ပါတယ္။



ဗို္လ္ခ်ဴပ္ေအာင္ဆန္း၏ အမည္ (၆) မ်ိဳး

၁။ ငယ္အမည္ ေမာင္ထိန္လင္း
၂။ သခင္အမည္ သခင္ေအာင္ဆန္း
၃။ ဗိုလ္အမည္ ဗိုလ္ေတဇ ဂ်ပန္အမည္=အုိမိုရာ
၄။ တရုတ္အမည္ တန္လုေရွာင္
၅။ ေတာ္လွန္ေရးကာလ လွ်ိဳ႔၀ွက္အမည္ ဦးေနာင္ခ်ိဳ
၆။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ၾကီးေန၀င္းမွ
လွ်ိဳ႔၀ွက္ဆက္သြယ္သည့္အမည္ ကိုဆက္ေဖ

၂-၂-၀၉

ရင္မွာထိရွ ေတြးမိသမွ် ( ၂ )

‘ ၿမစ္ၾကီးနား ‘ တဲ့။ ခုဆုိ မကန နဲ႔ ပတ္သက္ခဲ့တဲ့ အေၾကာင္းအရာေတြကုိ ၿပန္စဥ္းစားေနမိတယ္။ ၿပန္ေတြးမိေတာ့ အရင္ဆံုး က်ေနာ့္ရဲ႕ တိုက္ဆိုင္မႈေလးေတြကို သတိရမိေသးတယ္။ က်ေနာ္က ေရႊ မၾကိဳက္ဘူး။ ၀တ္လည္း မ၀တ္ခ်င္ဘူး။ က်ေနာ္ၾကိဳက္တာေတြက ေက်ာက္မ်က္ရတနာေတြ။ ငယ္ကတည္းက စိတ္ကူးယဥ္ခဲ့ဖူးတယ္။ ပုိက္ဆံ အ၇မ္းရွိတဲ့အခါ ေက်ာက္မ်က္မ်ိဳးစံုကုိ တစ္ေန႔တစ္မ်ိဳး မရိုးေအာင္ ၀တ္ခ်င္တဲ့ ဆႏၵ ရွိတယ္။ ၿပီးေတာ့ ေက်က္မ်က္ရတနာေတြနဲ႔ အလွဆင္ထားတဲ့ ၿမန္မာၿပည္ေၿမပံု ရင္ထိုးကုိ အရမ္းလုိခ်င္ခဲ့တယ္။ ခုထိေတာ့ ဒီဆႏၵေတြ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ ၿဖစ္မလာေသးပါဘူး။ “ There must be hope in life “ တဲ့။ ၿဖစ္တာ..မၿဖစ္တာ အပထား။ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္နဲ႔ အသက္ရွင္ရတာ ပိုေကာင္းတယ္မလား။ ဆက္ေၿပာရရင္….က်ေနာ္အၾကိဳက္ဆံုးက ေက်ာက္စိမ္း ။ ငယ္ငယ္ေလးတည္းက ေက်ာက္စိမ္းဆြဲၾကိဳးေတြ၊ လက္စြပ္ေတြ၊ နားကပ္ေတြ ေတြ႔တိုင္း အရမ္းကို ၾကည္ႏူးပီတိ ၿဖစ္ၿဖစ္သြားတဲ့ က်ေနာ့္ခံစားခ်က္။ ၾကီးလာေတာ့လည္း ပိုၿပီးေတာင္ သေဘာက်လာေသးတယ္။ အထူးသၿဖင့္ ေက်ာက္စိမ္းလက္စြပ္ေလးကို အ၇မ္းလုိခ်င္တာပဲ။ ( ခုေတာ့ က်ေနာ့္ရဲ႕ hope တစ္ခုကုိ က်ေနာ္ပုိင္သြားၿပီ…..ေနာက္မွ ေၿပာၿပဦးမယ္။)

က်ေနာ္ ေက်ာင္းၿပီးေတာ့ တာ၀န္မထမ္းေဆာင္ခင္ မြမ္းမံသင္တန္းကို ရန္ကုန္မွာ သြားတက္ရတယ္။ သင္တန္းတက္ေနရင္း ၿမစ္ၾကီးနား ကို တာ၀န္က်တယ္လုိ႔ order ထြက္လာတယ္။ ဒီတုန္းက က်ေနာ္တုိ႔ order မွာ လူ ( ၅ ) ေယာက္ပါတယ္။ order ေတြ ထြက္ၿပီလို႔ သိသိခ်င္း စာရြက္ကုိ ၾကည့္ေတာ့ က်ေနာ္က ၿမိဳ႕ နာမည္ေတြကို အရင္ၾကည့္တာ။ ၿမိဳ႔ေတြက “ လားရိႈး၊ ကေလး၊ ၿမစ္ၾကီးနား၊ ပခုကၠဴ၊ ၿမိတ္ “ တဲ့။ ၿမိဳ႔နာမည္ေတြ ဖတ္ၿပီးၿပီးခ်င္း ၿမစ္ၾကီးနား ရဲ႕ ေဘးက လူနာမည္ကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့ က်ေနာ့္နာမည္ကို ေတြ႔လိုက္ရတယ္ေလ။ အ၇မ္းေပ်ာ္သြားတာကို ခုထိ မွတ္မိေသးတယ္။ က်ေနာ့္ရဲ႕ မသိစိတ္ထဲမွာကုိ ၿမစ္ၾကီးနား က ဘယ္တုန္းက ေန၇ာယူထားပါလိမ့္ေနာ္။ ၿပီးေတာ့ မွတ္မွတ္ရရ ၿဖစ္တာ တစ္ခု ရွိေသးတယ္။ က်ေနာ္ ရန္ကုန္မလာခင္ ညီမေလးတစ္ေယာက္က သူ႔ဆီမွာ ရွိတဲ့ စာအုပ္ေတြ က်ေနာ့္ကို ေပးဖတ္တယ္။ ( က်ေနာ္က စာအုပ္၀ါသနာအုိး၊ စာ မဖတ္ရရင္ မေနႏိုင္တဲ့သူေလ။) သူေပးတဲ့ စာအုပ္ေတြထဲမွာ ၀တၳဳစာအုုပ္တစ္အုပ္ပါတယ္။ ေရးတဲ့သူေတာ့ မမွတ္မိေတာ့ဘူး။ ၀တၳဳနာမည္ကေတာ့ ဖတ္ကတည္းက ရင္ထဲကုိ စြဲသြားတာ။ နာမည္ေလးက “ က်မခ်စ္ေသာ ၿမစ္ၾကီးနား “ တဲ့။ ကဲ…………ဒီစာအုပ္ေလး ဖတ္လိုက္၇လို႔ ၿမစ္ၾကီးနားကို တာ၀န္က်တာလား……..? ေက်ာက္စိမ္းေတြကို သေဘာက်လုိ႔ ၿမစ္ၾကီးနားကုိ တာ၀န္က်ခဲ့တာလား………..? ကခ်င္ရိုးရာ ၀တ္စံုေတြကို သေဘာက်တဲ့သူမို႔ ၿမစ္ၾကီးနားကို တာ၀န္က်တာလား…………? ဘာအေၾကာင္းေၾကာင့္ ၿမစ္ၾကီးနား ကို ေရာက္ေရာက္……….ၿမန္မာၿပည္ေၿမာက္ဖ်ားက ၿပည္နယ္ေဒသေလးကို က်ေနာ္ ေရာက္ရေတာ့မယ္။ ၿမစ္ၾကီးနားက က်ေနာ့္ကို ဘယ္လိုၾကိဳဆုိေနမွာလဲ…..? ေဒသခံေတြကေရာ ဘယ္လိုဆက္ဆံၾကမလဲ………? က်ေနာ္တာ၀န္က်ရာ ဌာနမွာေရာ အားလံုးနဲ႔ သင့္တင့္မွ်တေအာင္ က်ေနာ္ ဆက္ဆံႏိုင္ပါ့မလား….? မိဘရင္ခြင္က ခြဲခြာၿပီး ဟုိးေ၀းလံလွတဲ့ ေနရာေဒသအသစ္ကုိ က်ေနာ္ ဘယ္လုိ ခြန္အားေတြနဲ႔ သြားေနရမလဲ………? ဘယ္ေတာ့မ်ားမွ က်ေနာ့္ေမြး၇ပ္ေၿမကို ၿပန္လည္ေၿခခ်ခြင့္ ရမွာလဲ……..? အေတြးေပါင္းစံုနဲ႔ က်ေနာ္ ၿမစ္ၾကီးနားမသြားခင္ နပန္းလံုးခဲ့ရေသးတယ္။

2-2-09

ႏွလံုးသားၿမိဳ႕ေတာ္

ရင္မွာထိရွ ေတြးမိသမွ် (၁)

“ ႏွလံုးသားၿမိဳ႕ေတာ္ “ တဲ့။ ဟုတ္တယ္။ က်ေနာ့္ဘ၀ရဲ႕ မေမ့ႏိုင္တဲ့ အၿမဲထာ၀ရ တည္ရွိေနမယ့္ ၿမိဳ႕ေလးပါ။ က်ေနာ့္ ရင္ဘတ္ထဲက တဒိတ္ဒိတ္ခုန္ေနတဲ့ ႏွလံုးသားရဲ႕ ေတာင့္တရာ၊ ငတ္မြတ္ရာ၊ လြမ္းေမာစရာ ရပ္၀န္းေလး ………..ဒါ …ဘာလဲ….? သိခ်င္ၾကလားဟင္…..!

ခုဆို က်ေနာ္ဟာ ေမြးရပ္ေၿမ ေရႊမန္းေလးကုိ ၿပန္ေရာက္ေနေပမယ့္ အၿမဲလုိလုိ အားခ်ိန္တိုင္း သတိရေနမိတာ မိဘလည္းမဟုတ္။ သူငယ္ခ်င္းေတြလည္းမဟုတ္.. ေမာင္ႏွမေတြလည္းမဟုတ္နဲ႔ ….၊၊ က်ေနာ့္ကုိေမြးဖြားခဲ့တဲ့ မႏၱေလးေရႊၿမိဳ႔ေတာ္မွာ ေၿခခ်ခြင့္ရေနေပမယ့္ ( ၂ ) ႏွစ္နီးပါး ေနထုိင္ခဲ့ရာ၊ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ခဲ့ရာ၊ မေနာေၿမေလးကို အခ်ိန္တုိင္းလုိလို သတိရေနမိတာ ဘာေၾကာင့္လဲလို႔ေတာင္ မသိေတာ့ပါဘူးဗ်ာ….၊ ဒါ ….ေရစက္ လား….! ဟုိးအရင္ ဘ၀ေတြတုန္းက မေနာေၿမနဲ႔ ဘာေတြ ပတ္သက္ခဲ့ဖူးသလဲ…! ေသခ်ာတာက က်ေနာ့္ႏွလံုးသားထဲမွာ အၿမဲထာ၀ရ တည္ရွိေနမယ့္ ၿမိဳ႕ေလးဟာ ကခ်င္တုိင္းရင္းသားတုိ႔ရဲ႕ ၿမိဳ႕ေတာ္…..မေနာအက ထြန္းကားရာ ၿမစ္ၾကီးနား ၿမိဳ႕ ေလးပါပဲ………၊