ရပ္ေတာ္မူဘုရား

က်ေနာ္ၿမစ္ၾကီးနားကို ေရာက္တာ ၂ ႏွစ္ၿပည့္ေတာ့မယ္။ ေရာက္ကတည္းက တည္ေနတဲ့ဘုရားပါ။ အေ၀းက သူမ်ား ကုသိုလ္ယူႏိုင္ေအာင္ တင္ေပးလိုက္ပါတယ္။ ဘုရားတည္ေနရာကေတာ့ ၿမစ္ၾကီးနားၿမိဳ႔ရဲ႔ ဆုေတာင္းၿပည့္ဘုရားနားကပါ။

သူငယ္ခ်င္း သဇင္ အတြက္ ေမြးေန႔လက္ေဆာင္ေလးပါ။ မႏိုင္းႏို္င္းဘေလာ့ဂ္ကဟာေလးပါ။ ၾကိဳက္တာနဲ႔ က်ေနာ့္ဘေလာ့ဂ္မွာ တင္လုိက္ပါတယ္္။

၁) ငါတို႔ၾကားမွာ ေျခလွမ္း ၁ဝဝဝ ကြာေဝးခဲ့ရင္
ငါ့ဖက္ကို နင္ေျခတစ္လွမ္း စလွမ္းပါ
က်န္တဲ့ ၉၉၉လွမ္းနဲ႔ နင့္ဖက္ကို ငါလွမ္းခဲ့ပါ့မယ္။

၂) ေမတၱာစစ္ကို ေပးမွ ေမတၱာစစ္ကို ျပန္ရမယ္။ ဒါေပမယ့္ နာက်င္မႈေတာ့ ရွိမွာပဲ။
တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ၾကားမွာ အကြာအေဝးတစ္ခု ခ်န္ထားရင္
ကိုယ့္ကိုယ္ကို ကာကြယ္ရာေရာက္ေပမယ့္ အထီးက်န္မႈကိုေတာ့ ခံစားရမွာပဲ။

၃) တစ္ခါတေလမွာ တစ္ဖက္လူက ကိုယ့္ကိုယ္ ဂရုမစိုက္၊ အေလးမထားတာ မဟုတ္ပါဘူး။
ကိုယ္ဖက္က လိုခ်င္တာေတြ မ်ားသြားလို႔ပါ။

၄) Believe ဆိုတဲ့ စကားလံုးၾကားမွာေတာင္ lie ဆိုတဲ့ စာလံုးကို ဝွက္ထားေသးတယ္။

၅) ၁ဝဝ% ျပည့္တဲ့ ၾကင္ေဖာ္ဆိုတာ မရွိပါဘူး။
၅ဝ% ရွိတဲ့ လူႏွစ္ဦးေပါင္းစပ္ထားတဲ့ ဘဝပဲ ရွိပါတယ္။

၆) ကိုယ္နဲ႔အတူ ျငင္းခုန္ရန္ျဖစ္ဖို႔ က်န္ရစ္ခဲ့သူသာလွ်င္ ကိုယ့္ကိုအမွန္တကယ္ ခ်စ္တဲ့သူျဖစ္တယ္။

၇) ကိုယ္စိတ္ညစ္လို႔ သူေပ်ာ္ရင္ အဲဒါ ရန္သူတဲ့။
ကိုယ္ေပ်ာ္လို႔ သူေပ်ာ္ရင္ အဲဒါ သူငယ္ခ်င္းတဲ့။
ကိုယ္စိတ္ညစ္လို႔ သူစိတ္ညစ္ရင္ အဲဒီလူေတြကို ကိုယ့္ရင္ဘတ္ထဲမွာ ထာဝရ သိမ္းထားလိုက္ပါ။

၈) ေအးစက္တယ္၊ ဥေပကၡာျပဳတယ္ဆိုတာ တစ္ခါတေလမွာေတာ့ ရက္စက္တယ္လို႔ ထင္မထားရဘူး။ ႏွစ္ဦးႏွစ္ဖက္ မထိခိုက္ဖို႔ ကာကြယ္တဲ့ပစၥည္းလို႔ မွတ္ယူထားရမယ္။

၉) တကယ့္သူငယ္ခ်င္းဆိုတာ အတူရွိေနျပီး ေျပာမကုန္တဲ့ စကားေတြနဲ႔ ေဖာင္ဖဲြ႔ေနသူကို ဆိုလိုတာမဟုတ္ဘူး။ တကယ့္သူငယ္ခ်င္းဆိုတာ အတူရွိေနျပီး စကားေတြမေျပာလည္း တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္ နားလည္ေနသူကို ဆိုလိုပါတယ္။

၁ဝ) တကယ့္သူငယ္ခ်င္းဆိုတာ ကိုယ့္အေၾကာင္း၊ ကိုယ့္အေျခအေနကို သိနားလည္ ျပီးသည့္တိုင္ ကိုယ့္ကို ဆက္လက္ႏွစ္သက္ ေနသူျဖစ္တယ္။

အင္တာနက္ေပၚမွာ ရွာေဖြျပီး ကြ်န္မဖတ္ဖို႔ကို ႏိုင္းႏိုင္းစေန ဖတ္သည္။

Happy Birthday Thazin


ေမြးေန႔မွာ ေပ်ာ္ရႊင္ပါေစ။
လတ္တေလာ စာေမးပြဲ ေအာင္ပါေစ။

last 10 years

က်ေနာ္ တစ္ေန႔ နက္ေပၚ ေလွ်က္သြားရင္းနဲ႔ ၾကယ္စင္မင္း ဆိုတဲ့ လူငယ္တစ္ေယာက္ကို သိရွိိခဲ့ပါတယ္။ က်ေနာ္ အရင္က ကဗ်ာေရးတိုင္း ၾကယ္စင္ ဆိုတဲ့ ကေလာင္ကို အသံုးၿပဳခဲ့ပါတယ္။ ေနာက္မွ အဇူရီ ဆိုတာကို ေၿပာင္းလဲခဲ့တာပါ။ ခု ၾကယ္စင္မင္းနဲ႔ ေတြ႔ေတာ့ ဟုိးအရင္ (၁၀) ႏွစ္ေလာက္တုန္းက ေရးဖူူးတာေလးကို သတိရမိရင္း အားလံုးအတြက္ တင္ေပးလိုက္ပါတယ္။

ၾကယ္စင္ေရ..........အစ္မကေတာ့ ကဗ်ာေတြကို ခ်စ္တဲ့သူဆိုေတာ့ အၿမဲတမး္ကဗ်ာေတြနဲ႔ ရွင္သန္ေနဦးမွာပါ။ မင္းလည္း မင္းဘ၀အတြက္ ၾကိဳးစားရုန္းကန္ရင္း ေကာင္းကင္မွာ အၿမဲလင္းလက္ႏုိင္ပါေစေနာ္.........၊

ၾကယ္မ်ားႏွင့္ေကာင္းကင္

မိုးေကာင္းကင္ဟာ
ၾကယ္တာရာေတြေၾကာင့္
လွေနခဲ့ပါတယ္။ ။

တခ်ိဳ႔တခ်ိဳ႔
ေၿမၿပင္ေၾကြဆင္းက်တာေတာင္
သူ႔အလင္း စူးရွဆဲ.................။

အခ်ိဳ႔အခ်ိဳ႔
ေကာင္းကင္မွာ ရွိေနတာေတာင္
မွိန္ေဖ်ာ့အားခ်ည့္လို႔ ..............။

ၾကယ္စင္ ဆိုတဲ့ က်ေနာ္ကေတာ့
မိုးယံထက္မွာ ေတာက္ပခ်င္
သက္ဆင္းနိမ့္လည္း ထိန္လင္းခ်င္
ဒီ႔အတြက္ေၾကာင့္
(ကၽြန္ေတာ္ဟာ)
ေသငယ္ေဇာထိ
ကဗ်ာေတြ ေရးေန၇မယ္ေလ...............။

အဇူရီ
13-11-99(Saturday)
11:45 pm

My experience

က်ေနာ္တို႔ ပထမႏွစ္တက္တုန္းက ခံစားခဲ့ရတဲ့ အေတြ႔အၾကံဳေလးေတြပါ။
ကဗ်ာေတြ ၿပန္ဖတ္ရင္းနဲ႔ ေတြ႔တာနဲ႔ အမွတ္တရအေနနဲ႔ ၿပန္တင္ေပးလုိက္ပါတယ္။
အားလံုးအမွတ္ရၾကမယ္ထင္ပါတယ္။ ေက်ာင္းသြားဖို႔ စီးခဲ့၇တဲ့ ေရႊမန္းေမ အေတြ႔အၾကံဳေလးေတြကို ေရးသားထားတာပါ။ ခံစားေပးလွည့္ပါေနာ္။

1CST's ရင္ခုန္သံ

ႏွင္းမႈန္ေ၀သီ ေဆာင္းနံနက္တြင္
မပီ၀ိုးတ၀ါး လႈပ္ရွားသူမ်ား
ၿမင္ေတြ႔ႏိုင္ရန္ ခဲယဥ္းလွ၏။

ေ၀လီေေ၀လင္း အလင္းပ်ံ႔ခ်ိန္
မည္းမည္းၿမင္၇ာ ၾကည့္မိခဏ
စိတ္၀ယ္ပင္ပန္း ေစာင့္စားရ၏။

ကဆုန္ခုန္ေပါက္ သူေရာက္ခ်ိန္၌
ၿမင္သာထင္ရွား မက်န္ခဲ့၇န္
ေ၀ွ႔ယမး္လက္ၿပ တားဆီးရ၏။

သူနဲ႔သြားစဥ္ ခရီးတစ္ေလ်ာက္
စိတ္အိုက္နားဆူ ေဒါသေ၀လည္း
သည္းခံၿခိဳးၿခံ ႏႈတ္ဆိတ္ရ၏။

လုိရာပန္းတုိင္ ေရာက္ၿပန္ေသာ္ၿငား
ေညာင္းညာခႏၶာ ဆန္႔တန္းကာၿဖင့္
အိပ္ခ်င္မူူးတူး မ်က္လံုးေမွးကာ
သြက္လက္လႈပ္ရွား သြားရၿပန္သည္
" စာသင္ခန္းဆီ "..............။

အဇူရီီ

30-11-2000( Thursdau)
11:50 pm

4--1-09

ဒီေန႔ဖတ္လုိက္ရတဲ့ ကဗ်ာေလးတစ္ပုဒ္ပါ။
အ၇မ္းလွတဲ့စာသားေလးေတြက က်ေနာ့္ကို ဘေလာ့ဂ္မွာ တင္ဖို႔ တိုုက္တြန္းတာနဲ႔ ပို႔စ္တင္ေပးလိုက္ပါတယ္။
သူငယ္ခ်င္းမ်ားအားလံုးအတြက္ ရည္ရြယ္ပါတယ္။
ေရာက္လာသူအေပါင္း ေအးခ်မ္းၾကပါေစ။

REMEMBER

You may forget me
But don't forget that
I never forget you

You may forget me
But don't forget that
I like you until now

You may forget me
But....................
Friend, never forget that
I'll have an attachment for you always!

composed by Khin Myat Mon( Yamethin)

The Light
July, 2002

၂၀၀၈ ရဲ႕ ဒီဇင္ဘာ ၃၁ ကို လက္ၿပခဲ့ရပါၿပီ။
၂၀၀၉ ရဲ႔ အစကို ေရာက္ခဲ့ၿပီ။
က်ေနာ့္သူငယ္ခ်င္းမ်ားအားလံုး ႏွစ္သစ္မွာ အစစ အဆင္ေၿပၾကပါေစ။

သူငယ္ခ်င္းတုိ႔ကို က်ေနာ္ ႏွစ္သစ္လက္ေဆာင္အၿဖစ္ ကဗ်ာေလးတစ္ပုဒ္ကို တင္ေပးလိုက္ပါတယ္။
က်ေနာ္သိပ္ၾကိဳက္တ့ဲ ကဗ်ာေလးပါ။

ဘာမွမလိုဘူး

အိပ္မက္နဲ႔ညေရးက အစပ္အဟပ္မတည့္ဘူး
အလြမ္းက ေခါင္းေထာင္လာတယ္။

ငါ့ကိုယ္ငါ
ထမင္းေမ့ ဟင္းေမ့ ေမ့ေနသလို တစ္ေလွ်ာက္လံုး
မင္းဆီမွာ ရွိေနတဲ့ ငါ့အေတြးေတြ
တစ္ေခါက္တစ္ခါမွ ၿပန္မလာဘူး။

ေန႔ေရာညပါ ဒီစိတ္န႔ဲ
မင္းကိုခ်စ္တဲ့ အမွတ္တံဆိပ္မွာ
က်န္တာ ဘာမွ မလုိဘူး။

ကုန္ကုန္ေၿပာမယ္
ငါ့ကိုယ္ငါေတာင္
မင္းရွိေနတာေလာက္ မလိုဘူူး............။

မိုသွ်န္း

ကလ်ာ

2004, November